Myślą

Lampa za oknem rzuca światło na kubek z niedopita herbatą i leżący obok łapacz snów. Jestem tutaj od stworzenia świata. Tutaj naginam rzeczywistość do momentu aż osiąga ekstremum, a później siadam wygodnie i patrze jak pęka. Od lat wolę to, niż fajerwerki na nowy rok.

Myślę teraz o takich jak my. O tym czy naprawdę umieramy o świcie z przedawkowania emocji, które wybuchają w nas któregoś niedzielnego południa, pozostawiając plamę w kształcie nocnego motyla.

No i gdzie ten biały królik, Alicjo? 

Podarłeś mi się na dwudziestej czwartej stronie stronie.