Bałagan

Zbudowałam w życiu zbyt wiele murów. Oddzielałam się od świata tak wiele razy, ze stałam się odrębną planetą. 3 milimetry na wszystkie niewiadome. Znasz to? Cholera to się naprawdę wydarzyło. Wstrzymuje na chwile oddech. Znowu wszystko zaczyna mi się od Ciebie. A Ty przecież nie istniejesz. Jestem teatrem wszystkich cieni. Lalek zawieszanych gdzieś pod przybrudzonym sufitem. Nadal tutaj stoję, a wszystko we mnie chce być pijane. Zimnym potem spływa ze mnie strach. Więcej, mocniej, teraz. 

Idź, świat się o Ciebie ubiega.